Posługa chorym
Kościół, który otrzymał od Pana zadanie uzdrawiania chorych, stara się je wypełniać zarówno przez opiekę jaką otacza chorych, jak i przez modlitwę wstawienniczą, która im towarzyszy.Posiada on przede wszystkim jeden specjalny Sakrament przeznaczony do umacniania osób dotkniętych chorobą, ustanowiony przez Chrystusa i poświadczony przez św. Jakuba:
Choruj ktoś wśród Was? Niech sprowadzi kapłanów kościoła, by się modlili nad nimi i namaścili go olejem w imię Pana.(Jk. 5,14)
Stosowny czas na przyjęcie sakramentu namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wiernemuzaczyna zagrażać niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. Ten sam wierny może ponownie przyjąć ten sakrament, gdy choroba się pogłębia, lub w przypadku nowej ciężkiej choroby. Krewni i wszyscy, którzy z jakiegokolwiek tytułu opiekują się chorymipowinni pokrzepiać ich słowami wiary oraz wspólną modlitwą. Kiedy zaś stan zdrowia się pogarsza, obowiązkiem krewnych jest w porę powiadomić proboszcza, chorego zaś delikatnie i roztropnie przygotować do przyjęcia sakramentów w odpowiednim czasie.
Trzeba pamiętać, że do przyjęcia WIATYKU (tj. Komunii św. jako pokarmu na drogę do wieczności) zobowiązani są wszyscy ochrzczeni, którzy mogą przyjąć Eucharystię! Krewni powinni zadbać o to, by nie odkładano udzielenia tego sakramentu, lecz aby chory mógł przyjąć Komunię Św., dopóki ma pełną świadomość! Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić chorym, którzy stracili przytomność, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że prosiliby o udzielenie tego sakramentu, gdyby byli przytomni. Kapłan wezwany do chorego, u którego stwierdzono zgon i pewne jest, że już umarł, nie może udzielać mu sakramentu namaszczenia!
Wzywając kapłana do chorego należy powiadomić o stanie zdrowia (przytomny czy nieprzytomny),zapewnić dojazd do chorego, przygotować odpowiednie i godne miejsce do sprawowania sakramentów świętych (tzn. stół z białym obrusem, krzyż i zapalone świece, kropidło i wodę święconą, odrobinę waty lub cytryny). We wspólnej modlitwie przy chorym uczestniczą wszyscy domownicy (opuszczają pomieszczenie jedynie w przypadku spowiedzi św. chorego!)
Obowiązkiem krewnych jest zadbać o możliwość skorzystania przez chorego z sakramentu pokuty i Eucharystii zawsze, jeżeli chory o to prosi.
W pierwsze piątki miesiąca, kapłani udają się do chorych, z posługą sakramentalną.
W naszej parafii istnieje także możliwość przyjmowania, przez chorych, Komunii św. w każdą niedzielę i święta, po uprzednim zgłoszeniu i ustaleniu terminu, ze świeckimi szafarzami Eucharystii!